Z synem w oknie
Stare Dobre Małżeństwo
Patrzymy wspólnie | D |
na ten sam orzech włoski | G |
jak słońce zawiązuje mu | D |
zielone w koronie loki | G D |
|
|
widzimy razem | |
tę samą łąkę | |
na której czas chwilowo | |
zamknął sie w poziomkę | |
|
|
lecz ja powoli | G |
wyprowadzam się z tej zieleni | A D G A |
i jedną noga | G D |
już wchodzę do jesieni | e A D |
|
|
a tobie który jesteś | |
jeszcze cały zielony | |
potrzebny do drogi | |
but siedmiomilowy
|