Niepokój

Stare Dobre Małżeństwo

 


Mosty które

d

pod osłoną nocy

B

przerzuciliśmy do siebie

A7

porywa świt

B A7

trwa potop jutrzenki

d

po obu brzegach

B

bezradnie biegamy

A7

ręce do siebie wyciągamy

B A7



twoje oczy

B A7

rozwarte szeroko rozstaniem

d

oddalają się i serce za nimi podąża

B A7 d

oglądając się raz po raz za siebie

B A7 d

oglądając się za siebie

B A7 d



przez niebo przebiega


dreszcz niepokoju


rozstępuje się świat


na dwie połowy


i coraz mniejsza


staje się


włosów chmura


kasztanowa




i twoja ręka


wyrwana z mojej


do stacji


zbliżają się


robotnicy


dnia powszedniego


o twarzach przeraźliwie


trzeźwych

SDM ŚPIEWNIK